De weg naar Coban en Coban zelf

Hallo allemaal,

Zoals geschreven zijn we op zaterdag vertrokken uit Panajachel. Eerst een paar stukken met een ´chickenbus´ en toen verder met minibusjes, want er reden geen gewone bussen meer. Doorgereisd tot in Uzpantan, waar we het enige pension hebben opgezocht dat er was. Hier sliepen verder alleen locals en het was er dus erg smerig. De kamer leek net een gevangenis en toen we s ochtends weggingen zagen we een grote vliegende kakkerlak onder ons bed vandaan komen. brrrr.... Het dorpje was erg klein en weinig te zien. We liepen over de markt (mensen te kijken) en toen begon het te regenen. Niet bepaald zachtjes en binnen de korste keren, waren alle straatjes in rivieren veranderd. Toen maar een tijdje blijven schuilen met de locals, maar het werd niet meer droog. Gauw nog een hamburger gegeten in het enige restaurant en toen maar vroeg naar bed (wat moet je anders?)
Zondag gauw dit plaatsje weer uit met een minibusje, die ze helemaal volgepropt hadden met mensen. Volgens de lonely planet zou het stuk vanaf hier tot aan Coban het slechtste stuk van Guatemala zijn en dat bleek ook wel. Geen verharde weg, dwars door de bergen en met al die regen overal modderpoelen. We werden aardig door elkaar geklotst en het duurde 3 uur. We zaten een paar keer bijna vast en 1 keer helemaal. Flink voor en achteruit (gewoon met een 2-wieldrijf busje) en we konden weer verder. Er ging op den duur zelfs een vrouw mee, die (volgens mij) net bevallen was en haar man had een heel klein baby´tje in veel dekens gewikkeld. Ze waren op weg naar het ziekenhuis...echt erg dat ze niet eens een ambulance kunnen betalen maar in een volgepropt busje moeten om pas 1,5 uur verder bij het ziekenhuis te komen..!

Eenmaal in Coban een hostal gezocht in de stromende regen en we kwamen in hostal Casa Luna terecht. Een erg fijne plek, maar wel gedeelde kamers. Een tuin en hangmatten en gratis internet. S avonds werd het aardig druk en waren alle bedden in het hostel bezet. Wel gezellig om weer eens verhalen van andere reizigers te horen.

Maandag hebben we een tour gedaan naar Chemuc Shampey en de Caves van Languin. Met een bus moesten we 2,5 uur rijden en toen waren we in het nationaal park. Heel hoge luchtvochtigheid en vandaag erg warm en heel mooi weer. We moesten 1,5 uur lopen stijl de berg op over lekker modderige paadjes. Het zweet gutste van ons af, maar bovenaan hadden we een schitterend uitzicht over de rivier die door de vele regen heel woest onder ons langs kwam. Ook zagen we vanaf daar de lagunes, dit zijn een soort natuurlijke zwembaden, die normaal heel helder water hebben en waar je in kunt zwemmen. De rivier stroomd dan onder die lagunes door, waardoor een natuurlijke grot ontstaat. Maar gister waren de lagunes bruin en was alles in watervallen veranderd door de vele regen. Nog steeds erg gaaf en erg verfrissend om even te zwemmen.
Toen we droog waren gingen we nog een stukje verder met de bus naar de grotten van Languin.
We konden er ongeveer 250 meter in lopen en dan hield het licht op. De maya bewoners uit het dorpje languin komen elke zondag naar deze grot om te bidden en offers te brengen. Hierdoor is het meeste van de grot zwartgeblakerd door de kaarsen, maar nog steeds erg mooi.
Toen met de bus terug, lekker vies en moe. In het hostel wilden we snel douchen en wat gaan eten, maar helaas er was geen warm water. Door de vele regen van de afgelopen dagen zijn de waterleidingen gebroken en zit heel Coban zonder water. Wij hadden gelukkig wel water uit een tank op het dak, maar niet warm.

Vandaag gaan we hier nog op een koffie plantage kijken en een beetje uitrusten en dan morgen weer met de bus verder (jeetje, de zon schijnt hier nu volaan, maar het onweerd en donderd ook, maf zeg) richting Chisec en dan Flores.

Heel fijne (werk) vakantie Peet en Eelco ook fijne vakantie straks.
Mooi dat alles goed gaat in ons huisje en dat jullie er lekker zitten, Natas, Dennis en de meiden.

Hasta Luego